Vieze mannen

Omdat ik mijn huidige woning in Amsterdam binnenkort moet verlaten en ik nog niets anders heb, reageer ik wel eens op een advertentie op marktplaats. Door schade en schande wijs geworden, weet ik dat het weinig goeds betekent als je naar een mobiel nummer belt en diegene niet opneemt met zijn of haar voor- en achternaam, maar met een geblaft: ‘Ja?!’ In dat kader wil ik u het volgende gesprek niet onthouden dat zich enige tijd geleden voltrok. Ik had een advertentie op marktplaats gezien voor een woning die tot de verbeelding sprak. Ik dus bellen…

(tuut…tuut)
Hij: ‘Ja?!’
Ik: ‘Goedendag, met … (naam). Ik bel voor de advertentie op marktplaats voor de studio.’
Hij: ‘Ben je student of werk je?’
Ik: ‘Ik werk.’
Hij: ‘Waar werk je?’
Ik: ‘In de regio Amsterdam.’
Hij: ‘Wat doe je?’
Ik: ‘Eh…maakt dat uit? Ik heb een vaste baan.’
Hij: ‘Wat doe je dan?’
Ik: ‘Ik werk bij een redactiebureau.’
Hij: ‘Wat is dat?’
Ik: ‘Zeg, waar is de studio eigenlijk?’
Hij: ‘Aan de Keizersgracht.’
Ik: ‘?’
Hij: ‘Aan de Keizersgracht, dat is…’
Ik: ‘Ja, ik weet waar het is, maar…’
Hij: ‘Hoe oud ben je?’
Ik: ‘25.’
Hij: ‘En heb je al een vriendin?’
Ik: ‘Eh…ik denk dat ik maar weer eens verder ga zoeken.’
Hij: ‘O. Want?’
Ik: ‘Goedendag.’

Ik was dus behoorlijk opgelucht toen ik vandaag weer eens op iets reageerde, en er opgenomen werd door een welbespraakt heerschap die zijn volledige naam direct vermeldde en mijn telefoontje zakelijk afhandelde. Volgende week hoor ik of ik word uitgenodigd voor een bezichtiging. Tot die tijd is mijn vertrouwen in het reageren op advertenties weer enigszins hersteld. Maar de volgende keer dat ik een type van duister allooi aan de lijn krijg, ga ik gewoon in de tegenaanval: ‘Zeg, heeft u zelf wel een vriendin? En mag ik vragen hoe ú aan de kost komt?´