Wilders is weer eens boos. Tsja, wanneer is Wilders eigenlijk niet boos? Onze favoriete peroxide politicus lijkt in een vrijwel permanente staat van verontwaardiging te verkeren. Als het niet radicale moslims zijn, dan is het wel de pedopartij waarover Geert zich opwindt.
Nu weer is minister Donner de gebeten hond. Donner zegt namelijk in een binnenkort te verschijnen boek dat wat hem betreft de sharia in Nederland ingevoerd kan worden, mocht daar voldoende belangstelling voor zijn. Zolang de invoering van die islamitische wetgeving op voldoende stemmen kan rekenen, ziet Donner geen democratisch beletsel. Puur hypothetisch natuurlijk, maar de inkt is nog niet droog of Wilders staat alweer met een motie van wantrouwen te wapperen en om opheldering te schreeuwen.
In een democratie gaat het om het aantal stemmen, om de wil van de kiezer. Meeste stemmen gelden, hoe vervelend dat soms ook is. Tegenwoordig heet dat een verworvenheid. Een verworvenheid die we bovendien onder leiding van de Verenigde Staten exporteren. Naar Afghanistan bijvoorbeeld. Maar terwijl we daar met gevaar voor eigen leven de ontluikende democratie verdedigen, wordt Donner in eigen land aangesproken op de uiterste consequentie van die anders zo idyllische bestuursvorm. Wat moeten die Afghanen wel niet denken?
Overigens lijkt een pro-shariapartij me niet eens zo slecht voor de verkiezingsopkomst. Voor mensen die nooit stemmen onder het motto ‘Het maakt toch niets uit’, is er dan des te meer reden om en masse naar de stembus te gaan. In dat licht is de pedopartij ook een aanwinst. Of wordt Wilders nu weer boos?
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten