Op kamp

Het zal je maar gebeuren: zit je net lekker in je jihad, word je opgepakt door de Amerikanen en naar Guantánamo Bay verscheept. Het overkwam Omar Khadr. Rolling Stone schrijft erover in hun laatste nummer. Sinds ruim vier jaar slijt Khadr zijn dagen in het moderne heropvoedingskamp. Dat hij ten tijde van zijn arrestatie minderjarig was, deerde de Amerikanen niet. Ook jonge woudlopers sturen zij gewoon op kamp; een terrorist is nu eenmaal een terrorist. Ze gaan toch zeker geen onderscheid maken in leeftijd. Dat zou discriminatie zijn, en daar hebben de Amerikanen van oudsher een broertje dood aan.

Nou is Khadr ook niet zomaar een terrorist. Hij genoot zijn opleiding bij het gerenommeerde Jalalabad-instituut, de universiteit voor fundamentalisten waar Bin Laden hoofddocent is. Als je van zulke gegoede afkomst bent, is het uiteraard een hele schok als blijkt dat die rare Amerikanen helemaal niet zo aardig zijn en je geenszins ontzien.

Rolling Stone somt de schier oneindige martelgang van Khadr gretig op. Maar we kunnen rustig slapen; ze maken in Guantánamo betere burgers van die jongens. Deskundigen menen namelijk dat een langdurig verblijf leidt tot onder meer ‘psychosis with treatment-resistant hallucinations, paranoid delusions and persistent self-harming attempts.’ Vooral dat laatste is natuurlijk een pré wanneer je zelfmoordenaars resocialiseert. En vanzelfsprekend werk het; die gasten praten als gekken. Amerika weet inmiddels al lang waar Bin Laden zich bevindt. Niet dat ze hem gaan oppakken; dat zou te makkelijk zijn. Bovendien is het net zo gezellig in Guantánamo.

Gelukkig komt er nog een kanttekening van een anonieme ingewijde: vijfenzeventig procent van de gedetineerden zou onschuldig zijn. Een hele opluchting. Even dachten we dat de wereld zwart-wit was, uit louter goed en kwaad bestond. Blij te horen dat de zaken ouderwets genuanceerd liggen. Anders is de lol er natuurlijk snel af.